Afgelopen week kregen we een bijzondere schenking: een blauwe overall met scharlaken schouderstukken. Het werd ooit gedragen door een Joodse kampgevangene, die als strafgeval in kamp Westerbork terecht kwam.
Dankzij de noodsteun, bezoekers en donaties kunnen we ons weer ten volle richten op onze belangrijkste opdracht: herinneren, educatie, en het vertellen van de verhalen van kamp Westerbork.
Op 19 mei 1944 werden 245 Sinti en Roma uit kamp Westerbork naar Auschwitz-Birkenau gedeporteerd. Om dit te herdenken schenken we vandaag online aandacht aan wat in het Romani de Porajmos, de Romani genocide of Holocaust, is komen te heten.
In lijn met het landelijk beleid over het coronavirus sluit het Herinneringscentrum Kamp Westerbork zijn deuren tot en met 31 mei 2020. Alle geplande activiteiten en schoolbezoeken tot en met 31 mei 2020 worden per direct geannuleerd.
Het is een van de meest hardnekkige historische onjuistheden over de Holocaust: ‘De Joden lieten zich als makke schapen naar de gaskamers leiden.’ Overal in Europa boden Joden, Sinti en Roma gedurende de Tweede Wereldoorlog weerstand.
Van 15 februari tot en met 11 oktober 2020 is in het Herinneringscentrum Kamp Westerbork de tentoonstelling Het Verdriet van de Bevrijding te zien. Aan de hand van bijzondere persoonlijke verhalen, nooit getoonde voorwerpen, interactieve middelen en aangrijpende afbeeldingen en filmfragmenten wordt de schaduwzijde van de bevrijding belicht.
Op woensdag 22 januari om 17.00 uur klinken de eerste van de 102.000 namen over het terrein van Kamp Westerbork. In haar column 'Hoeft een naam iets?' licht directeur Gerdien Verschoor toe waarom 'De 102.000 Namen Lezen' zo wezenlijk is. Door het hardop lezen van de namen richten we 102.000 keer een monumentje op voor iedereen die werd vermoord, door te bevestigen: deze persoon heeft geleefd.
Door persoonlijke verhalen te vertellen denken leerlingen na over dilemma’s, gaan hierover met elkaar in gesprek en leggen verbanden met hun eigen leven. En blijft het Herinneringscentrum dicht bij de kern van haar boodschap: er is 102.000 keer een uniek mens vermoord. Niet door een ongrijpbaar proces, maar omdat mensen dit andere mensen aandeden. Coördinator educatie Christel Tijenk vertelt over de persoonlijke geschiedenissen die het begin vormen van ieder schoolbezoek aan het Herinneringscentrum.
