Ook in 2025 is de laatste zondag van de maand gereserveerd voor een lezing door een ooggetuige: iemand die vertelt over de eigen ervaringen in de Tweede Wereldoorlog. Aanvang is om 13.30 uur, toegang is gratis met een ticket voor het Herinneringscentrum.
- Zondag 27 april: Ido van Blijdesteijn
Ido van Blijdesteijn is op 13 maart 1938 in Tiel geboren. Zijn Joodse ouders hebben hier textielwinkel. In mei 1942 wordt de winkel door de Duitsers geconfisqueerd. Het gezin - naast Ido zijn vader, moeder en broertje - mag in afwachting van transport naar kamp Westerbork tijdelijk in de garage bij het woonhuis wonen. Het gezin duikt onder; Ido komt samen met zijn broer in Hengelo terecht. In september 1942 moeten de broers weg uit Hengelo en duiken ze gescheiden van elkaar onder. Ido belandt bij tante Jo in Den Haag en krijgt een andere identiteit: hij gaat dan als Ido Hillebrandt, tante Jo’s ‘neefje uit Ulft’, door het leven.
Zijn leven verloopt verder redelijk normaal, tot midden 1944. Goederen, transport en eten worden schaarser. In de Hongerwinter krijgt Ido soms eten uit de gaarkeuken of eet hij bloembollen. In september 1944 gaat hij voor het eerst naar de lagere school. Dit is van korte duur, de school wordt in november gesloten vanwege gebrek aan kolen voor de verwarming. Op 2 maart 1945, daags voor het bombardement van de geallieerden op het Haagse Bezuidenhout, raakt hij door een granaatscherf gewond. Tot 31 maart wordt hij in het ziekenhuis verpleegd. Op 5 mei zwaait hij naar de Canadese bevrijders, die Den Haag binnentrekken. Een paar dagen later komt zijn vader hem bij tante Jo ophalen. Ook zijn moeder en broer hebben de oorlog overleefd.
- Zondag 4 mei - extra lezing i.v.m. dodenherdenking: Hanna Sijmons (aanvang: 12.00 uur)
Hanna Sijmons (1947) is twee jaar na de bevrijding als Joods meisje geboren. Hanna’s moeder moest als Joodse vrouw onderduiken tijdens de oorlog. In Vorden (Gelderland) werd ze liefdevol opgevangen door haar onderduikfamilie. De rest van moeders familie had minder geluk: haar ouders werden vermoord in Auschwitz en ook vele ooms, tantes, neven en nichten zijn vergast. Hanna groeit daarom op in een hele kleine familie, zonder opa en oma.
Als Hanna 5 jaar oud is sterft haar vader. Twee jaar later komt ook haar moeder te overlijden, en wordt Hanna in een christelijk pleeggezin geplaatst. Pleegmoeder vertelt aan kleine Hanna angstaanjagende verhalen over gaskamers en de concentratiekampen. Daar wordt kleine Hanna erg bang van. Ze leert dat het beter is als niemand weet dat ze Joods is, want als er nog eens iets ergs zou gebeuren dan zou Hanna als Joods meisje als eerste ‘aan de beurt zijn’.
Als Hanna volwassen is wordt ze nieuwsgierig naar haar Joodse wortels, laat haar angst achter zich, en gaat op zoek naar informatie. Ze sluit zich aan bij de synagoge in Zwolle en neemt Joodse les. Als gastspreker wil Hanna duidelijk maken dat oorlog niet voorbij is als de wapens zijn neergelegd: de oorlog heeft grote invloed op haar leven terwijl ze zelf de oorlog niet eens heeft meegemaakt.
Lees hier meer over de rest van het programma voor 4 mei 2025.
