Ook in 2025 is de laatste zondag van de maand gereserveerd voor een lezing door een ooggetuige: iemand die vertelt over de eigen ervaringen in de Tweede Wereldoorlog. Aanvang is om 13.30 uur, toegang is gratis met een ticket voor het Herinneringscentrum.
Tijdens het Namen Lezen vinden op zondag 26 januari twee lezingen plaats:
- Zondag 26 januari: Elisabeth Oets (12.00 uur)
- Zondag 26 januari: Erna Barend (13.30 uur)
Meer informatie over deze lezingen zijn te vinden op de website van het Namen Lezen.
- Zondag 23 februari: Ina van der Velde - Bitter
Ina van der Velde-Bitter is op 18 februari 1930 in Amsterdam geboren. In 1935 verhuist het gezin naar Amstelveen en komt in de buurt van Schiphol te wonen. De Duitse inval op 10 mei 1940 maakt Ina van dichtbij mee door de beschietingen op Schiphol. De bovenste verdieping van hun huis wordt gevorderd voor huisvesting van drie Duitse militairen. Omdat vader zich ook bezighoudt met de hulp aan onderduikers mogen Ina en haar jongere broertje niets over thuis vertellen. Haar wordt volkomen zwijgen geleerd. Thuis en overal.
Vanaf 1944 assisteert Ina ook bij kleine klusjes, zoals het smokkelen van briefjes en verzetskranten. Ook toen zij een keer werd beschoten maar ontkomen, mocht ze dat niet vertellen. Hoe verwerkt een kind al die gruwelijkheden die het heeft gezien?
Ina trouwt na de oorlog met een Joodse jongen die tijdens de oorlog drie jaar ondergedoken heeft gezeten. Dit heeft grote gevolgen voor het naoorlogse leven. Ina zwijgt meer dan vijftig jaar.
- Zondag 30 maart: Betty Schols - Meents
Betty Schols -Meents is geboren in 1941 in Amsterdam als dochter van Marcus Meents en Elisabeth Bowier. De ouders van Betty zijn zogenaamd gemengd gehuwd; vader is Joods en moeder is niet-Joods. Op 11 juni 1941, twee weken na de geboorte van Betty, wordt vader van huis opgehaald omdat hij jood is. Via het gevangenkamp Schoorl wordt hij naar concentratiekamp Mauthausen gedeporteerd, vanwaar hij nog 5 brieven schrijft. In november 1941 komt de laatste door haar moeder geschreven brief terug met stempel "Unbekannt", daarna volgt via het Rode Kruis een bevestiging van zijn dood.
Moeder blijft de hele oorlog hopen dat hij nog terug zou komen. In juni 1943 worden ook de joodse grootouders van Betty opgepakt en via Westerbork naar vernietigingskamp Sobibor afgevoerd, waar zij direct na aankomst worden vergast.