Ook in 2025 is de laatste zondag van de maand gereserveerd voor een lezing door een ooggetuige: iemand die vertelt over de eigen ervaringen in de Tweede Wereldoorlog. Aanvang is om 13.30 uur, toegang is gratis met een ticket voor het Herinneringscentrum.
- Zondag 30 maart: Betty Schols - Meents
Betty Schols - Meents is geboren in 1941 in Amsterdam als dochter van Marcus Meents en Elisabeth Bowier. De ouders van Betty zijn zogenaamd gemengd gehuwd; vader is Joods en moeder is niet-Joods. Op 11 juni 1941, twee weken na de geboorte van Betty, wordt vader van huis opgehaald omdat hij jood is. Via het gevangenkamp Schoorl wordt hij naar concentratiekamp Mauthausen gedeporteerd, vanwaar hij nog 5 brieven schrijft. In november 1941 komt de laatste door haar moeder geschreven brief terug met stempel "Unbekannt", daarna volgt via het Rode Kruis een bevestiging van zijn dood.
Moeder blijft de hele oorlog hopen dat hij nog terug zou komen. In juni 1943 worden ook de joodse grootouders van Betty opgepakt en via Westerbork naar vernietigingskamp Sobibor afgevoerd, waar zij direct na aankomst worden vergast.
- Zondag 27 april: Ido van Blijdesteijn
Ido van Blijdesteijn is op 13 maart 1938 in Tiel geboren. Zijn Joodse ouders hebben hier textielwinkel. In mei 1942 wordt de winkel door de Duitsers geconfisqueerd. Het gezin - naast Ido zijn vader, moeder en broertje - mag in afwachting van transport naar kamp Westerbork tijdelijk in de garage bij het woonhuis wonen. Het gezin duikt onder; Ido komt samen met zijn broer in Hengelo terecht. In september 1942 moeten de broers weg uit Hengelo en duiken ze gescheiden van elkaar onder. Ido belandt bij tante Jo in Den Haag en krijgt een andere identiteit: hij gaat dan als Ido Hillebrandt, tante Jo’s ‘neefje uit Ulft’, door het leven.
Zijn leven verloopt verder redelijk normaal, tot midden 1944. Goederen, transport en eten worden schaarser. In de Hongerwinter krijgt Ido soms eten uit de gaarkeuken of eet hij bloembollen. In september 1944 gaat hij voor het eerst naar de lagere school. Dit is van korte duur, de school wordt in november gesloten vanwege gebrek aan kolen voor de verwarming. Op 2 maart 1945, daags voor het bombardement van de geallieerden op het Haagse Bezuidenhout, raakt hij door een granaatscherf gewond. Tot 31 maart wordt hij in het ziekenhuis verpleegd. Op 5 mei zwaait hij naar de Canadese bevrijders, die Den Haag binnentrekken. Een paar dagen later komt zijn vader hem bij tante Jo ophalen. Ook zijn moeder en broer hebben de oorlog overleefd.
